این دو سه روزی اتقاقای ترسناک زیادی افتادتوی مزرعه ی ما خوکا با کفتارا دواشون شد.خوکا دوستای خودشونو تحریک کردن و کفتارا دوستای خودشونو.خیلی از حیونا مردن از هر دو طرف.اخرش ملوم شد خوکا و کفتارا شوخی کرده بودن و برای خنده این دوا رو راه انداختن.کلا تفریح لذت بخشیه براشون دوای بین بازیکنای دو طرف و هیجان انگیزتر و لذت بخش تر از اون مرگ و پولیه که بعدش میاد
دلم برای همه حیونای مزرعمون سوخت.نه بخاطر مرگشون.به خاطر بیشعوریشون.کاش حیونام مث ادما میفهمیدن.ولی حیونا هیچی نمیفهمن .فک کنم هیچوقت هیچی نمیفهمن.
ولی شاید وسط این همه حیون مثلا یه مشت خر باشن که بفهمن چون خرا خیلی باهوشن ولی جای غم انگیزش اونجاس که بین مثلا ده میلیارد حیونی که نفهمن و هیچوقت نمیفهمن یه مشت خر که همیشه میفهمن چقد زجر میکشن.طفلکا.کاش خرا هم مث بقیه نمیفهمیدن.چه دردی داره این فهمیدن.اونم وقتی که بین یه مشت نفهم گیر کرده باشی.مث این یه مشت خر.
اینو خیلی وقت پیش نوشتم ولی رفته بود توی چرک نویس بنا به دلایلی.امروز زدم منتشر.
درباره این سایت